Cichość

Wyskrobane niegdyś pod stołem.

Krople jesiennego deszczu

Na źdźbłach polnej trawy

Migoczą w ciepłym blasku słonecznym

Niby brylanty rzucone nonszalancko

Ręką Żniwiarza

Niewielka, drewniana kładka

Pręży swój spróchniały grzbiet

Zasłania przestrzeń nieba

Zbrązowiałej, przedawnionej wodzie

Spokojne ptasie trele

Malują pejzaż poranka

Na zielono

Modlę się o dobry dzień

Stojąc pod drzewem zapomnienia.